… همسایه

فاصله من با او
تنها
دیوار کوتاهی بود

به فاصله یک لبخند
وسبدسبد شرم سرخ

چند بهار عطرگل او بوئیدم
هرگز گل زدامان صداقت نچیدم

درسپیده دمان پرواز
پر پرواز مرا دست تقدیر چید

آنکه دردل عشق خواندمش
مرغ هجری شد و
از بام نگاهم پرکشید.

س.آ

۲۵.۷.۹۶

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *