سکوت تلخ

میان عشق وباهم بودن
مهربانی رنگ فریب دارد
ساعت بردیوار گردشی زیبا و نجیب دارد
گاه در نگاه غیر همه چیز آرام و زیباست
بیچاره دل دربند صبوری زخمها از حبیب دارد
پرنده درون قفس نغمه خوان پرواز است
به دستان آب ودانه شاید عادت عجیب دارد.
س.آ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *