برخاک تان اشک نریزم هرگز
با ناله وماتم رخت سیاه نپوشم هرگز
ای کبوتران مسلخ جعل خدایان دروغین
هر قطره از خونتان
نهال عشق وآزادی را ببار خواهد نشست
میدانم داغ تان بردل چه گران نشسته است
میدانم اشک مادران وفرزندانتان
سیل خروشانی است در فردای بیداری …
و بفرداها آرمانتان شکوفای آزادی است
گورتان را چه نشان زیباتری
و چه نام آشناتری
طلوع یادآور گورتان
وآفتاب نوازشگر خاکتان
ای بی نشان های ستاره نشان.
س.آ