خورشید را
نقابی بر رخ نیست
رخ تابان خود نقابی ست
کس ناکس را
یارای نگاهش نیست،
رخ تابان کن
در آئینه مهر و صفا
زندگی
روشن جان میشود
در نقاب نیرنگ و فریب
خورشید نگاه
شعله ای ست درباد
بانگ ظالمان
هیچ نماند به یاد
خوشا آنان که خورشید دل هایند
جهانی را به سوز عشق ره گشایند.